9 – 10 kwietnia 2003

Najlepiej w porze suchej, ale tak naprawdę nie ma to wielkiego znaczenia. My byliśmy w środku pory deszczowej i wcale nie pokrzyżowało to planów.

Kenia: 1USD = 75 szylingów kenijskich

Z wymianą nie ma większych problemów. W niedzielę i święta banki i kantory mogą być pozamykane. 

Bilet linii British Airways tzw. „open jaws” Warszawa – Nairobi, Dar es Salaam – Warszawa – 2400zł, wyżywienie, lokalny transport i inne opłaty – 1700zł.

Całkowity koszt wyprawy – 5200zł na osobę.

Są to koszty „bez zaciskania pasa”, można tą samą trasę pokonać za około 500zł mniej.

Generalnie nie ma większych zagrożeń i ograniczeń w podróżowaniu. Lepiej unikać północnej Ugandy szczególnie przy granicy z Kenią. Toczą się tam lokalne porachunki między plemionami. Czasami można przeczytać w lokalnej ugandyjskiej prasie o sporadycznych incydentach przy granicy z Kongo.

Podróż w północne regiony Kenii przy granicy z Somalią i Etiopią trzeba dobrze zaplanować i sprawdzić aktualną sytuację. Zdarzają się tam napady na matatu czy autobusy.

Standardowo zaleca się szczepienia na WZW A i B, żółtą febrę (na granicach nie jest sprawdzana żółta książeczka) i oczywiście tabletki na malarię. Tu naprawdę nie lekceważyłbym tej kwestii. Najlepiej chyba działa Lariam.

Lonely Planet – East Africa 2000, trochę przestarzały, ale sprawdza się – większość informacji się zgadza.