16 stycznia 2016

Granica w wiosce Nadoba to nic innego jak mała wiata zbita z desek chroniąca dwóch przysypiających strażników, którzy z lekko zdziwioną miną wbili nam pieczątki wjazdowe do Togo tłumacząc, że do siedmiu dni musimy zgłosić się na posterunek policji w większym mieście w celu wykupienia właściwej wizy. Oni na tym posterunku nie mieli innej możliwości.

Kiedy późnym popołudniem dotarliśmy do dużego miasta Kara w regionie skąd pochodzi ojciec obecnie urzędującego prezydenta Faure Gnassingbé, posterunek policji już nie wydawał wiz. Była przecież niedziela, a jutro rano planowaliśmy wyruszyć do Kpalime. Wizy uzyskamy później – na lotnisku w Lome, przy wylocie. Nie przejmując się sprawami formalno-wizowymi ulokowaliśmy się w Hotelu L`Union położonym bardzo wygodnie – naprzeciw dworca autobusowego firmy Rakieta obsługującej połączenie z Kary do Lome z przystankiem w Atakpame. Dla nas to było idealne rozwiązanie. Dwójka w hotelu kosztowała 13 000 CFA, a bilet na autobus z numerowanymi miejscami – 4000 CFA.

17 stycznia 2016

Ponad cztery godziny zajął nam przejazd w bardzo wygodnym, jak na tutejsze warunki, autokarem. Była telewizja, a każdy z pasażerów zajął swoje miejsce. Odjechaliśmy o czasie. W Atakpame zmuszeni byliśmy wynająć całą taksówkę do Kpalime. Podróż zajęła nam dwie i pół godziny. Było coraz bardziej zielono, kiedy dojechaliśmy w końcu do naszej Auberge Aurore zlokalizowanej przy głównej drodze w mieście. 7000 CFA kosztowała nas dwójką z wiatrakiem. Jednak dwóch z nas spało w namiotach rozłożonych na betonowym dziedzińcu ze względu na temperaturę. Na zewnątrz był większy ruch powietrza przez co było nieco chłodniej. W hotelowej małej jadłodajni spaghetti kosztowało 3000 franków, a piwo Castel – 500 CFA.

18 stycznia 2016

Rankiem wynajmujemy cztery motocykle(1000 CFA każdy) i jedziemy do wioski Kouma Kunda znajdującej się nad Kpalime. Poranny przejazd prowadzi przez niesamowicie zielone wzgórza i lasy, które niemalże wchodzą na drogę wspinającą się do wioski. Za 5000 franków od osoby wynajmujemy jednego przewodnika, który prowadzi nas przez okoliczne wzgórza pokazując dziesiątki gatunków motyli, rośliny egzotyczne (np. pieprz, ananasy, papaje, mango, drzewa kapokowe), następnie do urokliwego wodospadu. Chłopak jest kolekcjonerem motyli i zna się na owadach więc po zjedzeniu obiadu (spaghetti  oraz banan pieczony na oleju i zanurzony w alkoholu za 3000 CFA) ustalamy warunki jutrzejszej wyprawy na najwyższy wodospad w Togo.

Późnym popołudniem jedziemy do Hotelu Cristal zrelaksować się na basenie. To wydatek 1500 CFA za osobę.

19 stycznia 2016

Negocjacje zakończyły się na kwocie 55 000 franków za naszą czwórkę za kilkugodzinną (około 6 godzin) wyprawę na wodospad Yikpa (Cascade d`Agoumatsa). Przewodnik o Togo wydawnictwa Petit Fute stwierdza, że to najładniejszy wodospad w Togo. Wielu w tym kraju nie widziałem, ale jest naprawdę imponujący. Przewodnik oceniał go na około sto metrów wysokości co czyniłoby go najwyższym wodospadem w Togo. Warto było spędzić trzy godziny telepiąc się motorkami po laterytowych drogach, a następnie 3 godziny maszerować w upalnym słońcu po dość stromych zboczach gór sąsiadujących z pobliską Ghaną.

Popołudnie poświęcamy na dojazd do Lome wynajętą za 17 000 CFA taksówką. W Chez Alice, gdzie zatrzymaliśmy się na ostatnie trzy noce właścicielka pochodzenia szwajcarskiego miała dla nas do wyboru nocleg w wentylowanych pokoikach albo piaskowy dziedziniec na którym za 1000 franków mogliśmy rozbić namioty przy dużej klatce, w której skakał ożywiony naszym przybyciem pawian. Pierwszej nocy wszyscy z nas wybrali namiot.

20 stycznia 2016

W pobliżu hoteliku Alicji znajdowała się ładna plaża, jednak duże i silne fale oraz mnóstwo bezczynnych młodych mieszkańców Lome patrzących na nasze kosztowności łasym okiem zmotywowało nas do poszukania bezpieczniejszego miejsca do kąpieli. Taksówka do hotelu Coco Beach to wydatek 2000 franków. Jest tam ładniejsza i bezpieczniejsza plaża, chociażby ze względu na fakt dużych skał które wyrastają kilkadziesiąt metrów od linii brzegowej chroniąc tym samym kąpiących się od silnych prądów.

Popołudniem udajemy się do Międzynarodowego Muzeum Zatoki Gwinejskiej założonego przez nieżyjącego już Szwajcara. Wstęp do koszt 3000 CFA, ale zdjęć robić nie wolno. Niemniej jednak warto tutaj przyjechać. Setki masek, rzeźb i płaskorzeźb tworzy naprawdę imponującą kolekcję sztuki z Afryki środkowej i zachodniej.

Targ Fetyszy, który odwiedziliśmy później trochę nas rozczarował, ale dostrzegłem mieszkańców Lome, którzy dokonywali tutaj zakupów, co jednoznacznie świadczyło że kult voodoo kwitnie także i w Lome. Wstęp na taki targ to wydatek 3000CFA za osobę i 2000 CFA za aparat i/lub kamerę.

21 stycznia 2016

15 CFA musieliśmy wydać, aby taksówka zawiozła nas tam i z powrotem do wioski Agbodrafo, gdzie zlokalizowana jest mała przystań nad jeziorem Togo. To właśnie stąd odpływają drewniane łodzie łączące Agbodrafo z położonym na drugim brzegu jeziora Togoville. Właściciel łodzi zażądał od nas 4000CFA za powrotny rejs. W dającym się już we znaki upale obejrzeliśmy Katedrę, którą odwiedził kilka lat temu Jan Paweł II oraz dom króla, następcy Mlapy III. Nie wyszedł jednak spotkać się z nami ze względu na zły stan zdrowia.

Popołudnie to odpoczynek na plaży przy hotelu Coco Beach.

22 stycznia 2016

Wynajęcie całej taksówki do Vogan, która poczekałaby na nas podczas wizyty na piątkowym targu to wydatek 17 000 franków. Droga z Lome do tej wioski jest w opłakanym stanie więc pokonanie dystansu  40-50 kilometów zajęło nam blisko 2 godziny w jedną stronę. Targ jest ciekawy i bardzo kolorowy. W zlokalizowanej obok hoteliku Chez Alice restauracji Les Noces jemy ostatni ciepły posiłek przed wylotem – pizza z pieczarkami za 2500 CFA, a smaczny hamburger za 2200 CFA. Taksówkarze ustalili z nami kwotę 5000 franków za kurs na lotnisko. Pojechaliśmy więc i odlecieliśmy do jakże zimnej o tej porze Europy.