Sierra Leone

17 kwietnia 2019

Sierra Leone w czasach brytyjskiego panowania odgrywało dość ważną rolę w zarządzaniu imperialnymi koloniami. To tutaj Anglicy postanowili założyć morską bazę skąd wypływały statki ścigające ostatnich handlarzy niewolników. To tutaj założyli jedną z ważniejszych wyższych uczelni w całej Afryce Zachodniej – Fourah Bay College. Dzisiaj Sierra Leone, mając za sobą długie lata przerażającej wojny domowej i epidemie eboli, jest już spokojne. Można więc wybrać się w podróż odwiedzając hałaśliwe Freetown czy pełną zwierząt wyspę Tiwai.

Zdjęcia

Wideo

Biblioteka

Bo (Waterside) – Wyspa Tiwai – Freetown – River no 2 – Kent – Wyspy Bananowe

Polecieliśmy liniami TAP z Europy, Maciek z Londynu, a ja z Frankfurtu przez Lizbonę do Abidżanu. Taki bilet na trasie Frankfurt-Abidżan kosztował około 1000zł. Lot powrotny był dużo droższy – z Freetown do Londynu trzeba było zapłacić około 2500zł. Ja otrzymałem bilet na ten odcinek drogi za 20 000 mil w programie Miles and More. Musiał tylko opłacić lotniskowe opłaty co dało sumę około 1200zł. Do Abidżanu lata dość sporo kompanii lotniczych, ale z Freetown czy Monrovii mamy niestety ograniczony wybór.

Środkiem płatniczym w Sierra Leone jest Leone. Za 1 euro na granicy z Liberią płacono 8500 leone. To trochę niewiele, gdyż we Freetown, na przykład, można uzyskać dużo lepszy wynik – nawet ponad 9000 leone z europejską walutę. Bankomaty są, ale trzeba przyjść z dużym plecakiem, gdyż w obiegu są głównie banknoty po 10 000 leone, więc wybierając równowartość kilkuset euro otrzymamy cały stos banknotów.

Do Sierra Leone wizę można zdobyć w którymś z ościennych krajów lub w europejskich ambasadach, których niestety wiele nie ma. My aplikowaliśmy o nią w Monrovii i otrzymaliśmy ją tego samego dnia. Zajęło to nam wprawdzie około 4 godzin, ale to pewnie i tak szybciej niż uzyskanie jej w Europie. Potrzebne jest ksero paszportu, rezerwacja hotelu oraz 100 usd.

Kwestia bezpieczeństwa w Sierra Leone nie stanowi dzisiaj jakiegoś specjalnego tematu do dyskusji. W kraju uspokoiło się znacznie, pomimo faktu, że zwyczajne bandyckie napady pewnie zdarzają się. Zwykły turysta może czuć się bezpieczny. Co prawda ostatnio podobno znacznie wzrosła liczba gwałtów, przez co prasa europejska pisała nawet o wprowadzeniu stanu wyjątkowego przez prezydenta, ale będąc na miejscu nie odczuliśmy żadnego napięcia i nie przeżyliśmy żadnych nieprzyjemnych sytuacji.

W Sierra Leone sytuacja przemieszczania się jest dość prosta. Minibusy kursują na wszystkich głównych trasach międzymiastowych i kosztują równowartość kilku/kilkunastu euro. Na bardziej uczęszczanych trasach widzieliśmy duże, bardziej wygodne autokary. Przykładowo na trasie Bo – Freetown duży autobus podróżuje 4-5 godzin i kosztuje 30 000 leone. Jeżeli jesteśmy w pośpiechu to możemy wynająć całą taksówkę i wtedy taki odcinek przejedziemy szybciej, ale drożej – około 400 000 leone. We Freetown jest mnóstwo motoriksz i taksówek. Riksze są naprawdę niedrogie i na drugi koniec miasta przejedziemy często za 20 000 – 30 000 leone.

Notatka z trasy (marzec 2019)

Dzień:

10 marca 2019

Formalności liberyjskie przebiegają bez problemu, ale po stronie Sierra Leone nieomal mnie aresztują za dyskusję z celnikiem. Maćka nie chcą wpuścić, gdyż nie ma wymyślonych szczepionek na różne choroby, które według celnika są wymagane. Kończy się to na 30 euro łapówki. Po stronie Sierra Leone wnajmujemy za 450 000 leone małe auto terenowe i jedziemy do wyspy Tiwai. Podróż zajmuje około 4 godzin. Na granicy za 1 euro płacą 8500 leone. W Zimmi jemy obiad – ryż z sosem za 600 leone na osobę.

Na wyspie Tiwai jest jeden kemping na którym śpimy płacąc 30 usd za rozbicie namiotu. Wycieczki piesze i łodzią nie są specjalnie drogie – około 30 000 leone za osobę. Rankiem idziemy na spacer – udaje się zobaczyć małpy red colobus, usłyszeliśmy Diana Monkey i zobaczyliśmy dzioborożca, palm nut vulture i zielone papugi. Termity i pająki. Popołudniu idziemy na długi spacer. Niewiele widzieliśmy tym razem.

Płyniemy łodzią w w dół rzeki. Kormorany, wężówki i dzioborożce. Łódź trzeba było przenosić przez skały, gdyż poziom rzeki był zbyt niski. Widokowo przepięknie. Wycieczka trwała prawie trzy godziny. Po południu pospacerowaliśmy na plażę – pół godziny. Plaża niespecjalnie piękna, ale wykąpaliśmy się. Woda ciepła. Wieczorem kolacja – ryż z zielonym sosem przypominjącym szpinak. Za trzy dni pobytu, jedzenie i cztery wycieczki zapłaciliśmy 135 euro za osobę czyli po 45 euro dziennie. Samo spanie pod namiotem to wydatek 30 usd za osobę.

Odjeżdżamy do Freetown. Syrien, szefowa ośrodka zorganizowała nam za 350 000 leone dojazd z wyspy do Bo. Tam wypłaciliśmy pieniądze z bankomatu – prowizja UBA Banku za wypłatę z bankomatu to 15 000 leone za jedną transakcję. Dalej z Bo do stolicy można jechać dużym autobusem – 30 000 leone kosztuje bilet. My zapłaciliśmy 450 000 za prywatną taksówkę bezpośrednio do hotelu YMCA w centrum Freetown. Pokój z dwoma pojedynczyi łóżkami to wydatek 220 000 leone.

YMCA jest zlokalizowany w samym centrum zaraz przy Drzewie Bawełnianym i Muzeum Narodowym, które odwiedziliśmy. Wstęp do muzeum kosztował 15 000 leone. Wystawa dość ciekawa. Taksówką pojechaliśmy do restauracji CITY przy plaży Lumley. Po południu wynajęliśmy taksówkę za 100 000 leone, aby zabrała nas do Tacugama Chimpanzee Sanctuary. Wstęp kosztował 125 000, ale był warty atrakcji, które na nas tam czekały. Trzymają w ośrodku około 90 szympansów. Wieczorem kolacja w restauracji CITY – 100 000 za szaszłyk z barakudy.

Za 400 000 taksówka na cały dzień do Kent. Za 300 000 łódź tam i z powrotem do Banana Islands. 125 000 ryba Jack na obiad. Wycieczka po wyspie z przewodnikiem to koszt 85 000 – warto. Można zobaczyć stare działa armatnie, mury budowane do obrony przed francuskimi piratami wykradającymi niewolników z wyspy. Odwiedziliśmy także wioskę wraz z dwoma kościołami. Wieczorem zjedliśmy kolację z w Pizzerii Gusto przy Wilkinson Avenue za 105 000 leones.

Rankiem, zaraz po śniadaniu wybraliśmy się na targ (Big Market). Dość spory wybór rękodzieła oraz to co najbardziej mnie interesowało – maski różnych plemion. Na obiad do restauracji CITY Seafood przy plaży Lumley pojechaliśmy motorikszą za 20 000. Smaczna barakuda z frytkami albo kalmary z sosem kosztują tutaj 120 000 leones. Następnie z kolejne 20 000 dotarliśmy do terminalu promów Sea Coach Express. O 17.00 odpływał prom wiozący pasażerów na lot Air France z lotniska Lungi. Cena biletu na prom to 34 000 leones. Prom płynie około pół godziny. Kolacja na lotnisku – kurczak z warzywami gotowanymi – 70 000 leones. W nocy odlecieliśmy przez Ouagadogou, tureckimi liniami narodowymi, do Istambułu.