My wyruszamy w piątkowy wieczór w stronę Ukraińskiej dzielnicy do Przemyśla, skąd autobus PKS zabiera nas na granicę ukraińsko- polską. I tam (uwaga!!!) przymusowy 5 godzinny postój. Celnicy akurat mieli chyba jakiś interes w jak najdłuższym przetrzymywaniu autobusów na granicy. Musieliśmy zmienić plany i zrezygnować z usługi PKS za którą zapłaciliśmy 20zł i przesiąść się do ukraińskiego autobusu. Kierowca ochoczo zaprasza nas do swojego autobusu kasując po 40zł za bilet do Czerniowców, miasta przy granicy z Rumunią.

Dojeżdżamy wieczorem około 21.00 i rezygnujemy z dalszej przeprawy do rumuńskiej Suczawy. Taksówką za 22 hrywny dojeżdżamy do hotelu Turist, gdzie nocujemy za 47,5 hrywien w pokojach dwuosobowych. Popijając piwo (3,5 hr) w hotelowej restauracji planujemy jutrzejszy dzień.

Pobudka o 6 rano. Z hotelu próbujemy przedostać się na dworzec autobusowy, ale niestety trolejbusy zawiodły. Chyba za wczesna pora… Zabieramy się więc taksówką. za 5 hr. Nie wiele przepłacamy, aczkolwiek zawsze to trochę drożej. Bilet na trolejbus kosztuje 0,5 hr. Do rumuńskiej Suczawy jest kilka połączeń. Płacimy 30hr za bilet i opuszczamy Ukrainę. Na miejsce docieramy koło 10.00

Tam napotkany “przewodnik” wiezie nas na dworzec kolejowy, kupuje nam bilety i odprowadza do pociągu. Dziękujemy, dziękujemy. Należy się 10USD, powiedział nasz “guide”. No cóż, płacimy. Trzeba było od razu podziękować za pomoc. Pociąg do Brasova kosztuje nas 1 420 000 leji za osobę. Piwo na dworcu kosztuje 22 000 leji. W Rumuni przeprowadzają teraz denominację i w obiegu są stare i nowe banknoty. 100 USD to około 3 000 000 leji starych lub 300 leji nowych.

Nasz pociąg dociera do Braszowa około 20.00 i tak jak mówi nasz przewodnik i moja znajoma Alina wychodzi po nas pani Maria oferując pokoje w swoim mieszkaniu po 10 euro za osobę. Dostajemy dwa pokoje w mieszkaniu z kuchnią i łazienką. Trzeci pokój jest pusty, mamy więc całe mieszkanie do dyspozycji. Pani Maria to miła kobieta, koło 50-tki. Tłumaczy nam wszystkie logistyczne sprawy, jak się dostać to tu to tam…

Idziemy wieczorem do Terasa Ceasu Rau, knajpki oddalonej od centrum o jakieś 15 minut pieszo. Piwo kosztuje nas 3 leje. Braszów wieczorem robi na nas dobre wrażenie. Wiele budynków jest ładnie oświetlonych, a restauracje na głównym placu Piata Sfatului tętnią życiem.

Rano idziemy na spotkanie z Aliną, koleżanką poznaną podczas mojej podróży po Ameryce Południowej. Alina urodziła się i wychowała w Braszowie, a teraz mieszka i pracuje w Bukareszcie. Mówi, że w Braszowie nic się nie dzieje, że to senne miasto. Na nas robi trochę inne wrażenie. Niektórzy porównują to miasto do Krakowa. Tak daleko nie posunąłbym się w osądach, ale w rzeczywistości to bardzo miłe miasto.

Idziemy na spacer. Na wzgórze Tampa (955 m n.p.m.) nad miastem wjeżdża kolejka linowa. W poniedziałek czynna jest od 12.00 i kosztuje 6 nowych leji. Z góry rozciąga się wspaniała panorama miasta. Alina zaprasza nas na obiad do jednej z lokalnych restauracji podających rumuńskie specjały. Gołąbki z mamałygą – 10 leji, zupa ciorba de burta (coś na kształt naszych flaczków ze śmietaną) – 6 leji, piwo – 3 leje.

Udajemy się do dzielnicy Schei, mającej szczególną atmosferę. Jest nieco zaniedbana i rzadziej odwiedzana przez turystów. Najważniejszym zabytkiem jest cerkiew świętego Mikołaja oraz budynek najstarszej rumuńskiej szkoły.

W środę minibusem jedziemy do Sinaia. Minibusy odjeżdżają z dworca kolejowego, kursują mniej więcej co pół godziny i kosztują 6 leji. Obsługują trasę Braszów – Bukareszt i często kierowcy są niechętni turystom wysiadającym gdzieś na trasie i płacącym mniej niż cały bilet do Bukaresztu. Sinaia słynie z zamku Peles położonego na pokrytych lasem wzgórzach i wzniesionego przez Karola I Hohenzollerna, pierwszego rumuńskiego monarchę. W pałacu znajduję się muzeum, które można zwiedzać z przewodnikiem. Naprzeciw pałacu wznosi się mniejszy pałac Pelisor, zbudowany kilka lat później dla książęcej pary Ferdynanda i Marii.

Udaje się nam jeszcze zobaczyć monastyr Sinaia. Wstęp 2 leje dla studentów i 4 dla pozostałych osób.

Wieczorem odjeżdża nasz autobus do Kiszyniowa (22 leje + 2,5 leja za bagaż). Żegnamy więc Rumunię ogarniętą powodzią. Trasa kolejowa do Suczawy jest już zamknięta. Nam udaję się ominąć zalane tereny i nocą docieramy do granicy z Mołdawią.