Z lotniska za 15 000 Tenge taksówkarz zawozi nas do miasta Kapszagaj nad jeziorem o tej samej nazwie. Jedziemy nieco ponad godzinę przy wschodzącym słońcu. Na razie jest jest jeszcze chłodno. Same miasto sprawia wrażenie biednego postsowieckiego, szarego zbiorowiska bloków i niskich domów porozrzucanych na dość dużym terenie. Widać kilka kasyn przystrojonych na dość pretensjonalny, kiczowaty styl. Po pół godzinie kluczenia i szukania odnajdujemy nasz, zarezerwowany wcześniej hotel Del Mare. To dość luksusowy pensjonat z basenem i restauracja ściągający chyba bardziej zamożną śmietankę lokalnego światka. Widać, że islam tutaj nie obowiązuje. Alkohol dostępny od ręki, a dziewczyny w skąpych strojach paradują nad basenem. Za pokój trzyosobowy musieliśmy zapłacić około 13000 Tenge. Odwiedziliśmy jeszcze przed wieczorem plażę, która położona jest około 100 metrów od hotelu.

Cały dzień w Aqua Parku. Wstęp około 3500 Tenge za osobę dorosłą za dzień i nieco mniej za dziecko. Dla dzieci to frajda, ale trzeba przyznać, że baseny nie pamiętają już czasów swojej świetności. Trochę przypominają się czasy PRLu w Polsce. Wszystko jednak działa, więc nie ma co narzekać. Nawet restauracja działa. Taksówką za 500 Tenge wracamy do hotelu. Po drodze odwiedziłem jeszcze jedyny meczet w mieście. Zupełnie nowy.

Pod drodze na miejską plażę zatrzymujemy się przy cerkwi. Bardzo ładna, mała świątynia pomalowana na zielono otoczona jest drzewami. Spokój i cisza. Publiczna plaża jest położona przy promenadzie. W miarę czysto. Za wynajęcie parasola życzą sobie 1500 Tenge za dzień. Słońce mocno praży (35 stopni), ale woda jest przyjemnie chłodna. Ostatni dzień w Kapszagaju.

Rankiem wyruszamy wynajętą taksówką za 15 000 tenge do miejscowości Basszi w Parku Narodowym Eltyn Emel. To dystans jakichś 180 kilometrów. Śpimy w hotelu zaraz za recepcją parku narodowego. W dwóch pomieszczeniach przy recepcji utworzono także małe muzeum, gdzie można nawet pooglądać filmy w wersji angielskiej na temat ciekawych miejsc w Parku Eltyn Emel. Park jest bardzo duży i trzeba wynająć tutaj auto z kierowcą. Najlepiej jak byłby to samochód z napędem na cztery koła. Za 50 000 tenge recepcjonista podstawił nam niestety stare audi, które na szczęście poradziło sobie na żwirowych i piaskowych traktach. Przez cały dzień odwiedziliśmy kolorowe góry Aktau, brązowe skały Katutau i chyba najciekawsze miejsce na trasie – śpiewającą wydmę. W drodze powrotnej widzieliśmy dzikiego osła i kilka gazeli. Za pokój w hotelu przyszło nam zapłacić 10 000, a w hotelowej stołówce obiad kosztował 1500, kolacja 1000.

Równo o siódmej zjawił się ten sam kierowca, który obwoził nas wczoraj po parku. Mieliśmy razem pojechać aż do granicy z Kirgistanem albo nawet dalej do Karakol. Niepewności co do całej trasy dodawał fakt, że właściciel auto nigdy tak daleko nie był, przynajmniej tak twierdził, i nie wie dokładnie ile będzie kosztowała taka trasa. Może to taki wybieg? W każdym bądź razie wszystko udało się i poszło zgodnie z naszym planem. Zaraz po 15.00 staliśmy w Przewalsku przed hotelem Turkestan Yurt Camp. Zapłaciliśmy za tą przyjemność dość dużo pieniędzy – 80 000 tenge. Chyba było jednak warto. Widzieliśmy po drodze malowniczy Kanion Szaryński. Naprawdę warto tutaj przyjechać.

Taksówkarz o imieniu Ajbek miał za 13 000 somów zawieźć nas z Biszkeku do Turkiestanu w Kazachstanie. I tak też zrobił. Wyruszyliśmy zaraz po godznie 7.00 rano. Do granicy jechaliśmy około dwóch godzin. Formalności zajęły niecałe 60 minut. Następnie przez 7 godzin pokonywaliśmy kazachski step pędząc nie zatłoczonymi drogami. Większość to autostrady. Przy mieście Taraz zatrzymaliśmy się w Mauzoleum Aishy Bibi. To urokliwe, aczkowlwiek małe miejsce. Przed godziną 18.00 byliśmy w pokoju w hotelu Khanaka. Noc w pokoju dla trzech osób kosztowała około 50 usd. Kolację zjedliśmy w restauracji/hotelu Edem jedną przecznicę dalej.

Rankiem, po śniadaniu serwowanym w cenie pokoju, udaliśmy się do Mauzoleum Khojy Ahmeda Yasawiego zlokalizowanym zaraz obok naszego hotelu Khanaka. Mauzoleum jest potężnym, pięknie zdobionym budynkiem. Można zwiedzać je także wewnątrze, gdzie w jednej z sal znajduje się grób świętego sufickiego poety. Mnóstwo tutaj wiernych dla których trzykrotna wizyta w tym miejscu równa się wymarzonej pielgrzymce do Mekki. Obok znajdują się dwa miejsze mauzolea, podziemy meczet i muzeum. Wieczorem Mauzoleum Yassawiego jest pięknie podświetlone.

Gdy słońce już mocno przygrzewało i słupek rtęci dochodził do 40 kresek powyżej zera przespacerowaliśmy się jeszcze raz wokół mauzoelum i przylegającego placu. O 15.00 przyjechał po nas taksówkarz, który miał nas zabrać do Szymkentu za kwotę 14000 tenge. Zaraz za miastem auto zepsuło się. Na stepie było już naprawdę gorąco – grubo powyżej 40 stopni. Czekaliśmy na poboczu w oczekiwaniu na pomoc przyglądając się spacerującym przy drodze wielbłądom. W końcu, po półtorej godzinie przyjechał brat taksówkarza, naprawili auto i pojechaliśmy do Mauzoleum Arystana Baba, mentora Yasawiego, a dalej do Szymekentu. Przed godziną 20.00 staliśmy już na peronie oczekując na pociąg relacji Taszkent – Almaty. O 21.05 odjechaliśmy. Bilet dla osoby dorosłej w przedziale w czterema łóżkami kosztował niecałe 6000 tenge.

Po ósmej rano byliśmy już w Almaty. Taksówka za 2000 tenge zawiozła na do hotelu Golden Palace. Tutaj noc w pokoju z trzema łóżkami i smacznym śniadaniem kosztowała 21000 tenge. Zwiedziliśmy Park Panfiłowa z ładną cerkwią, a potem zjedliśmy obiad w KFC. Udało dotrzeć się nam do dużego meczetu w stolicy. Zmęczeni wróciliśmy około 18.00 do hotelu.

Za 600 tenge taksówką dotarliśmy do stacji kolejki wjeżdżającej na wzgórze Kok Tobe. Bilet powrotny dla osoby dorosłej to 2000 tenge. Na szczycie są restauracje, sklepy i atrakcje dla dzieci. Oprócz tego rozpościera się piękna panorama Almaty. Po zjechaniu w dół złapaliśmy kolejną taksówkę (2500) do Medeu – lodowiska w górach nad miastem. Piękne widoki. Dalej do stacji narciarskiej dotarliśmy mikrobusem za 500 tenge od osoby. Tutaj przywitały nas iście alpejskie pejzaże. Ania z Hanią zjechały do Medeu kolejką linową, a ja z Dawidem mikrobusem. Z Medeu do centrum Almaty kursuje autobus miejski za około 100 tenge za osobę. Wieczorem spakowaliśmy się i w nocy pojechaliśmy na lotnisko, by dnia następnego polecieć przez Kijów do Krakowa.