Zaraz po 15.00 staliśmy w Przewalsku przed hotelem Turkestan Yurt Camp. Zapłaciliśmy za tą przyjemność dość dużo pieniędzy – 80 000 tenge. Chyba było jednak warto. Widzieliśmy po drodze malowniczy Kanion Szaryński. Naprawdę warto tutaj przyjechać. W Karakolu spaliśmy w jurcie. Bardzo czysto i wygodnie. Cena za 4 osoby ze śniadaniem to 1500 somów za dobę. W banku obok płacono niecałe 70 somów za jednego dolara amerykańskiego. Wieczorem zjedliśmy kolację w Fat Cat Cafe.

Pojechaliśmy z taksówkarzem za 600 somów do Jeti Oguz. To bardzo ładne miejsce, gdzie można podziwiać pomarańczowe skały zwane Siedmioma Bykami, mały kanion, dzie żyje mnóstwo jaskółek i formacje skalną na którą mówią tutaj Robite Serce. Dodatkową atrakcją jest wodospad, na dotarcie do którego trzeba poświęcić około trzech godzin – godzina autem po wyboistym trakcie a potem koniem lub piszo pod sam wodospad. Po 17.00 wracamy do Przewalska i idziemy zanieść zabrane z polski przez Hanię zabawki dla biednych dzieci z okolic Karakolu. Właścicielka Fat Cat Cafe pomaga ubogim rodzinom.

Turkestan Yurt Camp jest zlokalizowany w samym centrum miasta na ulicy Toktogul. Taksówkarz za 300 somów wiezie nas pod pomnik Przewalskiego. Jest tutaj małe muzeum z opisami w języku angielskim, co jest tutaj dość wyjątkowe. Z parku, gdzie znajduje się pomnik widać jezioro Issyk-kul. Po południu odwiedzamy Meczet Chiński (dungański, drewniany) i małe zoo (w opłakanym stanie). Obiad (pyszny) zjedliśmy w restauracji Kench.

Za 4000 somów taksówkarz zawiozł nas do Cholpon Ata zatrzymując się po drodze na godzinę przy Kanionie Skazka. Widoki bajeczne. Przed godziną 15.00 byliśmy w hotelu Paladin zaraz obok znanego kompleksu Tri Korony. Cena za duży apartament dla kilku osób to 2200 za dobę. Posiłki jemy w hotelu Tri Korony – kolacja 350 somów za osobę, a trzy posiłki dziennie 1000 somów za osobę dorosłą i 600 za dziecko.

Dzień relaksu na plaży. Śniadanie w hotelu Tri Korony i dzieci budują zamki z piasku. W tle plaży należącej do tego hotelu widać ogrmone góry z ośnieżonymi szczytami. Zaraz nad wodą rysują się kontury muzeum Ruh Ordo w centrum Cholpon Ata. Obiad i kolacja także w hotelu Tri Korony. Bardzo urozmaicone i smaczne posiłki.

Powtórzyliśmy odpoczynek na piasku. Woda w jeziorze Issyk-kul jest w miarę ciepła. Oceniam ją na ponad 20 stopni. Jest natomiast krystalicznie czysta. Turystów niewielu, a Ci obecni pod parasolami to głównie Kazachowie, może Rosjanie i zamożni Kirgizi najczęściej z Biszkeku. Woda 1 litr w sklepie kosztuje 30 somów.

Około godziny 10.00, po śniadaniu, jedziemy taksówką za 100 somów do miejskiego muzeum w centrum Cholpon Ata. Wejście nie napawa optymizmem, gdyż sowiecka fasada, z której odpada tynk i farba przypomina raczej opuszczony dom kultury z lat 70-tych. Jednak samo muzeum warte jest odwiedzenia. Mnóstwo eksponatów i wszystkie ciekawie opisane, jednak większość tylko w języku rosyjskim. Cena to 60 somów za osobę dorosłą i 30 za dziecko. Następnie prześliśmy pieszo do kompleksu Ruh Ordo. To miejsce koniecznie trzeba odwiedzić. Harmonia przestrzennej zabudowy przenosi nas raczej do Europy Zachodniej i nastraja do kontemplacji. Totalnie nie pasuje do sowieckiej architektury, która zaatakuje nasze oczy zara po wyjściu z Ruh Ordo. To kompleks poświęcony wszystkim pięciu głównym religiom świata, kirgizkiej tradycji i kazachskiemu prezydentowi Nazarbajewowi. Wstęp nie należy do tanich – 400 somów dla wszystkich powyżej 12 roku życia.

Obiad zjedliśmy w godnej polecenia restautracji w centrum miasta – Baraszek. Nie ma tam niskich cen, ale jedzenie wyborne.

Taksówką za 150 somów dojechaliśmy do przystani jachtowej, a potem do Muzeum Petroglifów na wzgórzu, skąd rozpościera się piękny widok na wybrzeże jeziora Issyk-kul. Petroglifów jest mało, ale miejsce warto odwiedzić. Taksówkarz za 250 somów odwiózł nas do hotelu Tri Korony.

Ostatni dzień relaksu na plaży. Wiało mocno i zrobiły się ogromne fale jak na Bałtyku. Ku uciesze dzieci nie malały do południa i można było skakać niczym w oceanie. Po południu, gdy zostałem sam przez chwilę na plaży, zaprosiła mnie do biesiadowania przyjazna grupa Kirgizów. Przyjechali z Biszkeku na weekend. Z całą rodziną wyciągnęli jedzenie i picie. Rozpoczęły się toasty kirgiską wódką za polsko-kirgiską przyjaźń. Bardzo miłe chwile.

Po śniadaniu, około godziny 10.00 mieliśmy odjechać taksówką do Biszkeku. Po drodze zatrzymaliśmy się przy dolinie Skazka. Kolorowe formacje skał tworzą piękny widok z granatową taflą jeziora Issyk-kul w tle. W stolicy śpimy w hotelu L`mira za około 50 usd za pokój 3-osobowy ze śniadaniem. Obiad zjedliśmy w restauracji Zavat. Polecam. Po południu zdążyliśmy dotrzeć taksówką za 100 somów do nowego meczetu sfinansowanego przez Turków, wzorowanego na stambulskich świątyniach. Przed zmierzchem zawitaliśmy jeszcze do największej w Biszkeku cerkwi.

Dzisiejszy dzień poświęcony został na spacerowanie po stolicy. W pierwszej kolejności zawitaliśmy do restauracji Frunze. To właściwie muzeum-restauracja, gdzie na ścianach wiszą piękne obrazy na sprzedaż, a sam budynek to dzieło architektury jakich mało w stolicy Kirgistanu. Następnie przespacerowaliśmy się po kilku parkach, odwiedziliśmy pomnik Lenina, Marksa i Engelsa oraz kilka mniej ważnych. Przed wieczorem dotarliśmy do hotelu na nocleg.

Taksówkarz o imieniu Ajbek miał za 13 000 somów zawieźć nas z Biszkeku do Turkiestanu w Kazachstanie. I tak też zrobił. Wyruszyliśmy zaraz po godznie 7.00 rano. Do granicy jechaliśmy około dwóch godzin. Formalności zajęły niecałe 60 minut i już byliśmy w Kazachstanie .