Brazylia

21 kwietnia 2010

Tym razem odwiedziliśmy bogate południe Brazylii. Faktycznie w porównaniu z północnymi miastami jak Belem, Macapa czy Manaus, Rio de Janeiro i południowe stany Brazylii są dużo zamożniejsze. Więcej osób zna język angielski przez co łatwiej jest się porozumieć.

Rio de Janeiro – Cidade maravilhosa

Rio de Janeiro swoim ogromem i niewiarygodnym położeniem nad brzegiem Atlantyku zrobiło na mnie piorunujące wrażenie. Skaliste wzgórza wyrastające wprost z oceanu, porośnięte częściowo drzewami, częściowo pokryte zabudowaniami faweli nadają unikalny charakter temu miastu. Pomiędzy górami wciskają się wgłąb lądu małe zatoczki, a każda z nich zakończona jest niemalże rajską plażą ze złocistym piaskiem.

Zaraz przy plażach wyrastają dwudziestopiętrowe wieżowce, trochę podstarzałe, ale jakże na miejscu. Komponują się z całością fenomenalnie nadając miastu nieziemski, trochę groźny widok. Rio jest fascynujące.

Zdjęcia

Trasa
Termin

Notatka z trasy (luty - marzec 2010)

Zrobiliśmy niezbędne zakupy na wyjazd i wieczorem pojechaliśmy na lotnisko Heathrow. Dawid – nasz roczny syn – musiał się chyba przeziębić, bo dostał wysoką gorączkę. Mieliśmy dylemat czy zrezygnować z lotu i poczekać kilka dni w Londynie aż wyzdrowieje czy jednak ryzykować i lecieć do Brazylii. W końcu decyzja zapadła i wsiedliśmy do samolotu. Noc na pokładzie dużego Airbusa linii TAM (codeshare z BMI) nie przebiegła spokojnie. Dawidowi gorączka nie spadała i zaczął dodatkowo zwracać. Stewardesy nie miały żadnych leków. Te, które my mieliśmy już nie pomagały w obniżeniu temperatury, ale w końcu Dawid usnął i rano obudził się w dużo lepszej formie.

Około jedenastej rano wyszliśmy z terminala. Po długich negocjacjach taksówkarz za 55 reali zawiózł nas do dzielnicy Ipanema. Nocleg w Harmonia Hostel zarezerwowaliśmy jeszcze będąc w Polsce. Ceny nie były zbyt niskie – za najmniejszą dwójkę, jaką w życiu widziałem, zapłaciliśmy 100 reali. W pokoju bez okna było dwuosobowe łóżko i wiatrak, na nic więcej nie było miejsca. Łóżko w dormitorium kosztowało 50 reali. Hostel miał dwie zalety. W cenie było obfite, smaczne śniadanie z dodatkiem pysznych, świeżych owoców, a drugą dobrą rzeczą była lokalizacja. Pięć minut spaceru i byliśmy na słynnej plaży Ipanema. Ulice w okolicach hotelu wyglądały na bezpieczne, a to rzadkość w Rio. Obok hotelu był kiosk z gazetami i napojami (puszka 0,35 litra piwa kosztowała 2,5 reala). Dwie ulice dalej był McDonald. BicMac menu kosztowało 14 reali, hamburger 3,5 reala.

W Rio de Janeiro było ciepło. Słupek rtęci przekraczał 35 kresek. Taksówką za 16 reali pojechaliśmy do dzielnicy Urca, aby wjechać na słynną Pao de Acucar (Głowę Cukru). Bilet na kolejkę wjeżdżającą na szczyt kosztował 44 reale. Można było za połowę ceny wjechać tylko na górę Morro da Urca. Widoki z tarasów na szczycie góry były niezapomniane. Wtedy dopiero widać, że Rio de Janeiro to najpiękniejsze miasto świata. Jeżeli mamy do dyspozycji kilka dni w tym mieście to lepiej wybrać ten z najmniejszą ilością chmur. Po kilkugodzinnej wizycie na Głowie Cukru zjechaliśmy na dół i skierowaliśmy się do jednej z wielu restauracji. Jedzenie w Brazylii jest bardzo dobre. Często można trafić na „szwedzkie stoły” gdzie wybór potraw jest ogromny. Cena uzależniona jest od wagi jedzenia. Średnio za duży obiad dla dwóch osób trzeba zapłacić około 40 reali. Piwo 0,5 litra kosztuje niecałe 4 reale.

Pojechaliśmy na lotnisko Galeao (to samo, które przyjmuje loty z Europy). Cena taksówki to 55 reali. Lot do Foz do Iguacu trwał dwie godziny. Przy podejściu do lądowania, siedząc po lewej stronie samolotu, można było podziwiać dżunglę i wijącą się jak wąż rzekę Iguazu z wodospadami w tle. Z lotniska taksówka do centrum kosztowała około 40 reali. Byliśmy już trochę zmęczeni i nie chcieliśmy długo szukać hotelu. Zdecydowaliśmy się na pierwszy znaleziony po drodze. Hotel del Rey oferował pokoje dwuosobowe ze śniadaniem za 105 reali (cena początkowa 150 reali). Później szukając jakiegoś miejsca do zjedzenia obiadu natrafiliśmy na kilka tańszych hotelików. Ceny zaczynały się już od 50-60 reali za noc. Duża pizza przy głównej ulicy kosztowała 15 reali, a półlitrowe piwo 3,5 reala.

Chcąc zobaczyć najpiękniejsze wodospady świata musieliśmy odwiedzić Park Narodowy Iguacu. Ogromne kaskady można oglądać ze strony brazylijskiej i argentyńskiej. Brazylijczycy mają bardziej ograniczony dostęp do wodospadów, ale perspektywa z której ogląda się ten cud natury jest zupełnie inna, także warto odwiedzić obydwie strony. Z centrum miasta Foz do Iguacu regularnie kursują autobusy za 2,4 reala do bram parku. Podróż trwa 30 minut. Cena biletu wstępu do parku nie jest niska – 37 reali. Chcąc w pełni docenić widoki wodospadów trzeba tutaj spędzić cały dzień. Na terenie parku kursuje autobus (w cenie wstępu), który zatrzymuje się w miejscach godnych uwagi. Ostatnim przystankiem jest Garganta del Diablo, najciekawsza i najbardziej widowiskowa część wodospadów.

W pobliżu wodospadów znajduje się ciekawy park z ptakami – Parque das Aves. Nie mieliśmy już czasu na wizytę w nim, ale dla chętnych podajemy stronę internetową ww.parquedasaves.com.br.

Po powrocie do miasta udaliśmy się na obiad. Buffetowy posiłek kosztował 27 reali za kilogram w jednej z restauracji w centrum. Smaczna caipirinha – 5 reali.

Z argentyńskiego miasta Puerto Iguazu autobusem (ceny na początku opisu) dotarliśmy do brazylijskiego miasta Foz do Iguazu skąd popołudniu odlecieliśmy do Rio de Janeiro. Tutaj zatrzymaliśmy się zaraz obok tego samego hotelu, w którym spaliśmy miesiąc temu (Hostel Harmonia). Na tej samej krótkiej uliczce jest kilka hosteli z podobnymi cenami. Za dwójkę zapłaciliśmy 100 reali. Polecam wcześniejszą rezerwację.